Wanneer ik mijn liefde voor muziek, eten en reizen kan combineren, dan ben ik al op plaats van bestemming voordat het vliegtuig überhaupt is gaan rollen. En als mijn beste vriend zich ook spontaan bij de expeditie voegt, dan wordt het ineens double trouble in Czech paradise :). En zo vliegen wij op een maandagochtend in alle vroegte naar Praag om daar die avond in een schimmig clubje los te gaan op blast beats en gebrul, maar stiekem is het ook gewoon een mooi excuus om met een grote snoepzak twee dagen door de Gouden Stad te slenteren. Want Praag laat zelfs een metalen hart niet onberoerd.

This wasn’t us 😉

Jeruzalemsynagoge

Voor een beetje boel kleur moet je de Jeruzalemsynagoge hebben. De jongste synagoge van Praag is niet alleen aan de buitenkant een schilderij, ook binnen kom je ogen tekort. Voor de mannen: Een keppeltje op je bolletje is een must, gelukkig liggen ze in grote getale voor het (gratis!) grijpen bij de ingang.

Zvonice

Zvonice is the place to be als je op zoek bent naar de lekkerste zelnacka, oftewel zuurkoolsoep. Zelnacka behoort tot de absolute kern van de Tsjechische keuken en wat mij betreft ben je zonder een bord van dit lekkers ook niet in Tsjechië geweest. Ja, dat is nogal een statement, dus vooruit met die geit, beklim de toren en bestel een bord zuurkoolsoep. Dan snap je pas echt wat ik bedoel. Nee, nee…denk nou niet: ‘Zuurkoolsoep?! Bah-bah’. Het is: ‘Zuurkoolsoep! Hell yeah!’ For real!

De locatie alleen al is uniek. Eens een oude klokkentoren, tegenwoordig is er op iedere verdieping van de toren wel iets leuks te doen. Van whiskybar tot exposities van lokale kunstenaars en als je (tegen betaling) helemaal naar boven klautert, heb je een heel mooi uitzicht over de stad en kun je de klokken voor je laten luiden. Het restaurant Zvonice neemt twee verdiepingen van de toren in beslag en het is al een hele belevenis om daar te zitten, maar de soep overtreft werkelijk alle verwachtingen. Dusss….Binnenkort ook zuurkoolsoep bij Sunshine, maar eerst nog even goed oefenen!

Speculum Alchemiae

Voor een duik in de geschiedenis van de Praagse alchemie kloppen wij aan bij Speculum Alchemiae. Deze kleine alchemie museum biedt een interessante rondleiding door de verhalen en de werkwijze van de alchemisten en natuurlijk liggen daar de nodige obscure rariteiten en maak je ook een wandeling ondergronds, dus ik ben fan! Ook de buurt waar Speculum Alchemiae is gelegen is het ronddwalen waard, want aan mooie gebouwen, gezellige koffietentjes en alternatieve pubs geen gebrek.

Naše Maso

En voor zo’n beetje het lekkerste vlees ter wereld lopen wij naar Naše Maso, een kleine slagerij met een groot assortiment aan hoogstaande lekkernijen. Achterin de slagerij is er een cafeetje waar je plaats kunt nemen voor hap en drank…en over drank gesproken, de doe-het-zelf biertap met waanzinnig goed craftbeer komt daar gewoon uit de muur. Reken je beker af en….tappen maar, dat gele goud.

De inwendige mens maken wij blij met steak tartaar, werkelijk de lekkerste ever. En de porties zijn er zo groot als mijn hoofd, dus happend naar adem zwaaien we af. Voor alle carnivoren dus een absolute must, de tent is ook niet voor niets continu afgeladen dus soms is het ook even wachten op een plekje.

Heilige-Cyrillus en Heilige-Methodiuskerk

We gaan hier eerst even een potentieel misverstand verhelpen: In Praag heb je twee kerken met precies dezelfde naam. Om het makkelijk te maken. Een orthodoxe kerk met een woeste oorlogsgeschiedenis is gevestigd in het centrum van de stad, terwijl de katholieke variant in de wijk Karlín huist. Die laatste hebben wij bezocht en dat was wat ons beiden betreft het absolute hoogtepunt van ons cultureel rondrenrondje Praag. Wat een gevaarte, wat een sfeer en wat en architectuur. We vielen compleet stil…en geloof me, dat gebeurt met twee spraakwatervallen op één vierkante meter niet heel snel.

Street food marktjes

Als je Praag in op ‘in de juiste tijd van het jaar’ bezoekt, heb je grote kans dat je tegen een gezellige Tsjechische foodmarket aanloopt. Geen idee wat de juiste tijd van het jaar is trouwens, ik ben twee keer in Praag geweest (één keer in de zomer en één keer in de herfst) en ik had beide keren prijs….dus misschien staan ze er wel gewoon heel het jaar :). Good for you, want op die marktjes kun je je aan heerlijk traditioneel Tsjechisch streetfood vergrijpen. Mijn tip: Try it all! Technisch is dat praktisch onmogelijk want je maag zal je gauw tot orde roepen, maar doe je best, het is het waard. Ik kwam helaas niet verder dan een worst, een bizar lekkere bramborák (een gigantische, heerlijk kruidige rösti), een bord halusky (Tsjechische gnocchi met zuurkool, ham en bacon, maar je hebt ze natuurlijk ook vegetarisch), brood (want ik houd van brood) en een ferme pint. Burp!

Můj šálek kávy

Per dag moet je minimaal één goede kop koffie drinken…en met een goede, bedoel ik ook echt een goede. Met crema enzo. Vandaag liep de route langs můj šálek kávy en reken maar van yesssss dat ze daar een goede bak serveren. En dat weet het lokale volk ook, dus het is vechten om een tafeltje.

Vitkov Park

Ja, en dit hele fucking park moesten wij dus door toen wij (lees = the royal we) hadden besloten dat wij op navigatie (op een bijna lege telefoon die onderweg natuurlijk ook was uitgevallen) te voet naar de airbnb gingen. Wat een tocht van 50 minuten had moeten worden, heeft uiteindelijk een uur en drie kwartier geduurd want a: de weg vinden is nogal een dingetje gebleken en b: de route zat vol verrassingen. Eerst moesten wij er achter zien te komen dat wij via een hoekje van een vervallen parkeerplaats een verdachte, met struiken overgroeide, veel te steile trap moesten beklimmen. De trap werd uiteindelijk een spannend tunneltje en daarna volgden er nog meer trappen, nog meer tunnels, nog meer trappen….en ineens stonden wij helemaal bovenaan een gigantische groene heuvel en hadden wij een fantastisch uitzicht over Praag met ondergaande zon. Helaas was één telefoon reeds overleden en de tweede zong inmiddels ook Ave Maria en wij moesten nog een tijdje op navigatie aan de wandel en onder tijdsdruk ook nog, dus de foto’s blijf ik jullie schuldig.

En toen konden wij het hele stuk, langs…laten we zeggen…rituele ontmoetingsplaatsen ook nog in het donker naar beneden.

Buiten adem, op kapotte voeten en met gierende longen bij de airbnb aangekomen trok de eigenaresse bedenkelijk haar wenkbrauwen op toen ze hoorde dat wij vanaf můj šálek kávy waren komen lopen.

“Why did you walk?” Wij haalden onze schouders op. Eens een flapdrol, altijd een flapdrol.

“You walked through the park?”

Yep. Er was geen andere optie.

De eigenaresse snoof afkeurend en liet ons het appartement zien.

Nou ja, we hebben het allemaal overleefd en na een snelle douche konden we weer in de benen (want we leren het nooit) naar de (dit keer echt op loopafstand!) gelegen club Modrá Vopice. Concertjes kijken, want daar kwamen we eigenlijk voor….n’est ce pas?

…en de volgende dag gaan wij gewoon weer vrolijk verder…

Trdelník

Wie Praag bezoekt, ziet één ding zeker niet over het hoofd: De vele standjes, shopjes en grilletjes waar Trdelník wordt verkocht. En hoewel Trdelník van origine geen Tsjechisch iets is, kun je er in Praag echt niet meer omheen. En waarom zou je ook? Gegrild deeg met kaneel, suiker en walnoten. Klinkt als muziek in de oren!
Dus zochten wij uit waar ze een beetje meer dan ‘lekker’ zijn en scoorden wij zo’n mooie toren bij Good Food als ontbijt. Eentje met aardbeien en slagroom en eentje met salted caramel. Maar stiekem zijn ze plain met een likje chocolade écht het allerlekkerst.

Karluv Most en de zwanen

Eigenlijk hadden we gepland om Karluv Most met zonsopgang te gaan zien, maar na de avonturen en de late uurtjes van de vorige dag, dachten wij ‘dikke doei’ en beklommen wij de brug met onze trdelníks in de hand en honderdduizend mensen voor de voeten. Oh well…het blijft, ondanks dat je meer mensen dan brug ziet, een heel mooi stukje Praag. En als je zo de Moldau oversteekt en een stukje naar rechts langs het Franz Kafka museum wandelt, dan kom je op een gegeven moment uit op een bijna verlaten stadsstrandje waar de vele zwanen van de Moldau aanmeren. Een heerlijk plekje met een heel mooi uitzicht op de brug…en net ver genoeg om al die mensen erop niet te zien :).

Bakeshop

Als je naar de zwanenhaven loopt, dan passeer je een piepklein cafeetje met een giga keuze aan huisgemaakte lekkernijen: de Bakeshop. Op de terugweg is de trdelník reeds verorberd en is het tijd voor nieuwe calorieën, dus houden wij halt in dit knusse nisje voor een smoothie en een apfelstrudel. Het is hier lekker rustig, alle toeristen zitten waarschijnlijk in het grotere filiaal dat in de oude stad is gevestigd. En wij zitten fijn en klein, zonder hordes mensen om ons heen…wat in het hart van Praag zelfs op een dinsdag redelijk uniek is.

Lennon Wall

Een stukje verder lopen naar de wijk Mala Strana en je komt weer bij de volgende attractie uit: Een kleurrijke muur vol graffiti, een ode aan John Lennon en vooruit, ook een beetje aan the Beatles. Een muur die eens begon met een tekening van John Lennon die kort na zijn dood daar is aangebracht, groeide uit tot en muur vol protestteksten en vredesoproepen, maar natuurlijk ook dikke piemels en diverse diepzinnigheden van degelijk niveau…want he…als je ergens op mag tekenen dan is iedereen ineens artiest.

Uiteindelijk hebben de Tsjechische autoriteiten recent besloten dat de muur alleen nog maar door erkende kunstenaars mag worden onderhouden en wordt de muur tegenwoordig door camera’s bewaakt. Dus klik je mooie selfies, maar laat de lippenstift maar in de tas.

Pinkas synagoge

Tussen het vertier door is het ook even tijd voor some serious shit. Een bezoek aan de Pinkas synagoge drukt je weer even met de neus op de historische feiten: De Joden hadden het…op zijn zachtst gezegd…niet altijd even makkelijk. De Pinkas synagoge, de op één na oudste overgebleven synagoge in Praag, is ingericht als sober doch indrukwekkend monument van de Holocaust. De binnenmuren zijn bedekt met namen van de slachtoffers en een expositie van kindertekeningen laat die tijd door de ogen van de kinderen zien. Kijk er maar goed naar en bedenk dan nog eens of de uitgestelde promotie en het dalende aantal likes op je socials echt het treuren waard zijn. Jammer dat relativering doorgaans van korte duur is…maar goed, alle beetjes helpen.

Oude Joodse begraafplaats

Achter de Pinkas synagoge ligt de oude Joodse begraafplaats, de oudste nog bestaande Joodse begraafplaats van Europa. Als het bezoek aan de synagoge nog niet genoeg indruk maakte, good luck with this one. Het is een wandeling door een oerwoud van grafzerken waaronder in elf lagen begraven werd. De Joden mochten hun doden niet buiten de Joodse wijk ter aarde leggen, wat op deze plek in een opeenstapeling van graven resulteerde. Ja, ook hier is de geschiedenis helaas niet mild.

La Bohème Café

De goede koffie van vandaag drinken wij in het La Bohème Café. Pak de metro naar de wijk Vinohrady en loop een tiental minuutjes tussen de bouwputten door naar een onopvallend straatje…en ineens ben je in kleurrijk coffee heaven. La Bohème Café is een beetje uit het centrum, maar makkelijk te bereiken en absoluut een bezoekje waard als je een goede kop koffie op prijst stelt. Dit café importeert de koffiebonen direct bij familieplantages (direct trade, noemen ze dat met dure woorden, net als onze koffie, trouwens!) en ze weten er ook nog hoe ze die koffie moeten zetten. Van de kleine kaart kun je er ook nog iets lunchen, snacken of snoepen en de seizoenslimo’s zijn er ook niet mis.

Mlejnice

Wij zullen Praag niet gaan verlaten zonder nog een stevige, Tsjechische maaltijd in de maag te werken. Mljenice is daarvoor de plek bij uitstek, tijdens mijn vorige bezoek aan Praag had ik daar al gegeten en lalala, wat is het eten daar goed! Het zit er ook altijd stampensvol, dus het is reserveren of op tijd komen en hopen dat er nog een tafel vrij is. In ons geval werd het, vanwege de vlucht huiswaarts, een vroeg diner dus een tafel werd geregeld en het eten ook.

In Mljenice serveren ze de traditionele Tsjechische keuken van fantastisch niveau en tegen schappelijke prijzen. Als je de Tsjechische klassieker ‘koleno’ (gebraden varkensknie) wilt eten, dan ben hier aan het beste adres. Neem er één met z’n tweeën want het formaat van zo’n gevaarte liegt er niet om. Maar natuurlijk konden wij het niet laten om ook nog gepekelde kaas en gebraden worst aan het feest toe te voegen en als twee gestopte worsten rolden wij na de maal richting het vliegveld. Het is maar goed dat ze op budgetvluchten (nog) geen toeslag voor foodbellies rekenen.


Lunchroom Sunshine is geboren uit onze passie voor reizen, lekker eten en een leven vol kleur en avontuur. Onze reiservaringen en culinaire avonturen bundelen wij nu op eigen wijze in onze vrolijke lunchroom en winkel, waar ieder bezoek een mini-vakantie wordt!