Van een kantoorbaan naar een eigen zaak. Van comfortabele zekerheid naar zeven kleuren in je broek en slapeloze nachten en van een dik belegde boterham naar…nee…dat is niet waar trouwens, want met een eigen lunchroom is er altijd wel een korstje brood om in je holle kies te proppen. Maar…you’ve got the point. Als je groener dan groen en he-le-maal from scratch met ondernemen start, dan heb je heel wat hobbeltjes te nemen. Fysiek en mentaal… en ik zou eerlijk gezegd niet weten waar de uitdaging het grootst is. Ondernemen gaat zelden van een leien dakje en dan nog is het is kei-kei-en keihard werken. Werken aan je onderneming, maar ook werken aan jezelf en aan je acceptatie- en improvisatievermogen, want geloof me dat je leven plots volledig op z’n kop staat…en ook blijft. Soms moet je dus in kopstand om de zaken bij te benen en soms weer fijn met beide beentjes op de grond. Uiteindelijk komt er wel wat balans, maar die balans vinden en behouden is op zijn zachtst gezegd een uitdaging.

In mei dit jaar wordt mijn kick-ass ondernemingskindje alweer drie.  Als ik terugblik op de afgelopen jaren, dan zie ik steeds dezelfde dingen terugkomen die er samen waarschijnlijk voor gezorgd hebben dat ik niet gillend gek geworden ben. Simpele, maar fijne dingen die mij door de tornado naar het oog trekken, mij steeds weer energie geven en mij, even simpel gezegd, gelukkig maken zodat ik iedere dag weer met plezier de deuren van mijn lunchroom opengooi. Geen tien geboden voor succesvol ondernemen, wel tien geboden voor een gezonde balans in mijn leven met de hectiek van een eigen zaak. MIJN tien geboden, he! Dus drink je liever chocomel dan whisky, don’t put your blame on me! Ik lust ze trouwens allebei, zowel apart als tegelijkertijd :).

Maar goed, hoe overleef je dus in mijn geval een leven met een eigen zaak?

Around the world a-round the wooorld…

Ik denk dat het echt iedereen al redelijk was opgevallen, maar vreemde landen, culturen, eten en zo ongeveer al mijn opgedane reiservaringen staan aan de wieg van het concept van Sunshine. Dat is ook over het algemeen het eerste wat de mensen in de zaak opmerken: ‘Je zal wel veel gereisd hebben’… Jaahaa…dat klopt en dat gaan we mooi zo houden ook want deze vogel knip je niet de vleugels, onder geen enkele omstandigheden. Einde van mijn reizen is einde Sunshine, dus het is echt geen optie om die hobby overboord te gooien.

Maar daarnaast mag ook het belang van het even compleet weg zijn van de zaak niet worden onderschat. Je leert dan los te laten en te vertrouwen op je mensen. Je ziet de wereld en het leven weer door een compleet andere bril en gaat naderhand weer fris en bruisend van inspiratie, ideeën en energie weer aan de slag, wat de onderneming alleen maar ten goede komt.

Work hard play harder…zeggen ze? Complete waarheid. Ga tot het absolute uiterste en eroverheen waar het werkwise nodig is, maar geniet ook van het leven als het al half kan en als het niet kan, zorg er dan voor dat het kan. Serieus. Werk en lol houden het leven in balans en geven je lol in je werk en maken werk van je lol (….volg je het nog?).

Uiteraard heb ik concessies moeten doen, dat kan ook niet anders. Lange en prijzige reizen zijn voorlopig van de baan. Mijn eerste reisje na bijna een jaar alleen woon-werkverkeer was een stedentrip naar Florence, maandag heen en donderdag terug. De tweede reis was een retourtje Londen, maandag heen en dinsdag terug. Waar ik vroeger wekenlang van huis was, zijn het nu over het algemeen blietzkriegjes, al is het mij inmiddels ook gelukt om dik tien dagen los te komen. Maar alles op het gemakje. Kort genieten is ook genieten :).

Work-work-work that body

Je zou denken dat je tijdens het rennen-vliegen in de keuken en in de zaak, terrassjouwen, boodschappen doen, opruimen en schoonmaken wel genoeg beweegt. True to that, toch is het voor mij een must om daarnaast ook te blijven sporten. Bij voorkeur in de buitenlucht, want zo haal je en een frisse neus en het aantal stappen die je pedometer je verplicht ;-). Joggen, fietsen, wandelen, rekken, strekken of zelfs yoga in het bos. Rain or shine, jasje aan en gaan. Wind door de haren, hoofd leeg, longen vol!

Een sportschoolabonnement heb ik trouwens ook, maar we weten allemaal wat daarmee gebeurt :). Yep, I confess, ik ben een schoolvoorbeeld van ‘ik ga wel morgen’ en dit al….jaaaaarenlang. Wel probeer ik iedere week braaf een lesje yoga mee te doen en dankzij de leukste juf (dus niet gaan is echt geen optie tenzij de zaken als een boomstam op de rails voor de les gaan liggen) kan ik al met mijn wijsvinger bij mijn grote teen. Applaus voor mij!

En morgen ga ik trouwens ècht naar de sportschool. Echt!

Never turn your back on love

Je bent als zelfstandig ondernemer eigenlijk altijd aan het werk, ook als je niet aan het werk bent dus ooohhh…relaties… ze zijn een dingetje. Maar toch zeg ik volmondig: Doen! Het regelt zich uiteindelijk een beetje vanzelf en met een beetje inzet van beide kanten. Maar weet dus wel, je bent dan niet alleen maar ondernemer, je bent ook iemands partner. Bekijk het leven nuchter en durf soms ook keuzes in het voordeel van je betere helft te maken. Ga er ook 125% voor, want wat is het leven zonder passie en avontuur? Doe gekke dingen, spontane dingen en ongeplande dingen, want plannen met een eigen zaak…nouuhuuuu….da’s redelijk hopeloos, zo weet ik ook toevallig uit ervaring.

En er is al-tijd wel tijd voor wat quality time. Once again, kort genieten is ook genieten!

Drink met maten en niet met mate

Je bent een Rus of niet! Haha, nee nee, dat is te makkelijk, maar een beetje cliché kan op zijn tijd geen kwaad. Long story short, waar is de fles?! Een biertje tijdens een concert, een rood wijntje met de meiden na het werk, een cognacje met mama, een wodka met m’n lief en whisky met mijn bestie, die er altijd ijverig op toeziet dat ik nooit door de voorraad raak. Ohja, en verder drink ik ook nog liters thee, mate en spa rood…dus allee, dat houdt de zaken weer een beetje in balans :).

Fluffy cuteness overload

Oh grutjes, geen fijner thuiskomen dan acht kilo luie fluffy schattigheid die met de buddha-buik omhoog ligt te wachten tot de belly rub arriveert.

Meet Kari: Mijn heerlijk parmantige, tot op het bot verwende, eigenwijze, lompe en hilarische draak met geniepige gele pretoogjes en mijn absolute zonnetje in huis.

Al heb ik heel de dag van shit naar shit gerend, poep moeten poetsen (ja, daar is de shit weer), ben ik uit mijn broek gescheurd (shit!), over een druif uitgegleden, heb ik mijn vingers in een stopcontact gestoken, taart laten vallen en onderweg naar huis een plensbui met hagelstenen zo groot als handgranaten op der kopf gekregen, als je dan thuis komt en die buik ziet liggen glijdt alles van je af als water van een gans. Mijn poezie is voor mij een werkelijk onmisbaar levenselement. Zij zorgt voor onbezorgde geniet- en pretmomentjes van ’s ochtends als de wekker gaat (en de fluff ball, zoals wij Kari liefkozend noemen, nog heerlijk naast je ligt te ronken) tot aan het ‘oogjes dicht, snaveltjes toe’, wanneer zij met de natte neus eerst je oren inspecteert om vervolgens haar bedje midden op je borst klaar te stampen voor de nacht en zich uiteindelijk met de kont naar je gezicht parkeert.

Ja, geluk ruikt dus echt niet altijd naar viooltjes….Maar het blijft geluk.

Blast beats for life

Op gelijke hoogte met mijn kook- eet- en reisverslaving staat mijn liefde voor muziek. En in tegenstelling tot de vrolijke deuntjes in Sunshine, draai ik thuis (voor het gezonde contrast) oorverdovende teringherrie. Ik ga mijn liefde voor blast beats niet eens proberen uit te leggen, ik leef al tientallen jaren voorspoedig op gitaren en gekrijs. Muziek is mijn remedie tegen alle kwalen en tevens mijn beste kameraad. Ik kan mij echt geen leven zonder voorstellen. ’s Ochtends een ferme schop onder de kont, overdag een fijne schwung om lekker tomaatjes op te snijden en ’s avonds het hoofd doorspoelen en ontladen met sfeervol gebulder of de nekspieren tergen met een headbangsalvo als er ergens live gespeeld wordt. Even in een donker hol en ver weg van de wereld de oren vol lood pompen en ik ben weer helemaal mens.

Ach ja. Iedere gek zo zijn gebrek.

Never enough chocolate

Mensen, let’s face it: Chocolade maakt het leven op alle fronten een heel stuk aangenamer en dus verorber ik het met kilo’s en in alle soorten, vormen en maten. Net als koekjes, snoepjes, taartjes en aanverwanten. Dus ja, ik heb een vetrol (maar gelukkig ook een sportschoolabonnement!) , lovehandles en kuiltjes in mijn achterste, maar over het algemeen ook iedere dag een fijne dag en stabiel een goed humeur, dus ik zie geen problemen hier. En hey, ik poets mijn tanden al met tandpasta zonder fluoride, dus het is niet dat ik mijzelf echt helemaal verwaarloos.

Mijn favoriet? Waarschijnlijk zoals bij heeeul veeeul mensen de Tony Chocolonely karamel/zeezout, maar ook de witte Tony met framboos en knettersuiker, melk/coffee crunch en popcorn/discodip gaan met hele repen tegelijk over de inwendige snelweg.

En bij een rokerige whiskey is Lindt pure chocolade met chili echt een absolute must!

Met de billen bloot

Niets lapt je weer zo op als een dagje sauna of een fatsoenlijke massage, dus zo nu en dan is het weer tijd om even de alledaagse hectiek in een pot met goede schroefdop te parkeren en de billetjes te roosteren op hout van rond de 100 graden. Mens sana in corporo sano! De Romeinen riepen dat al eeeeeuwen geleden en ja, zij hadden wel wat verstand had van zaken. Dus plof ik braaf van koud in warm en van warm in koud en ik vind het nog leuk ook. Boekje erbij of een vriendinnetje mee, een bezoek aan de sauna is voor mij iedere keer weer heerlijk bijkomen, je komt herboren thuis. Had ik meer tijd en geld, dan zou ik er iedere week drie keer zitten.

En heb ik even acuut een reset nodig, dan zit de Thaise massage om de hoek. Van alle massages is het toch weer keer op keer de Thaise die voor mij als winnaar uit de bus komt. Lekker aaien kan thuis ook, op de massagetafel moet ik dood. En de gemene handjes van mijn topmasseuse weten inmiddels heel erg goed welke spieren en zenuwen hier het hardst moeten werken.

Friends are the Sunshine of life

Ik heb van een stel vrienden eens een kaartje met deze tekst gekregen en niets, maar dan ook niets is zo ontzettend waar! Mijn vriendjes zijn mijn haardhout van het meest solide soort. Zonder mijn besties ben ik nergens. Als zelfstandig ondernemer word je zelf overigens de grootste afwezige en slechtste vriend denkbaar…als je dat al niet was ;-). Zeker in het begin van de onderneming ben je in één klap van de aardbodem verdwenen. Je wereld staat op z’n kop, je weet niet wat je overkomt, je hebt nergens meer tijd en puf voor en dus mis je alle verjaardagen, alle geboortes, alle promoties, je komt nooit meer opdagen als er terrasgeplakt wordt en je voelt je continu schuldig, want ook jij mist het oude contact, maar er zitten helaas nooit meer dan 24 uur in een dag en niet alleen jij bent druk…

En dan komt het allemaal op de robuuste aard van een echte vriendschap aan. Geen geklaag, geen verwijt, geen onbegrip en geen koele blikken als je je lijk eindelijk weer ergens naartoe gesleept krijgt. Echte vriendschap overleeft alles en hoewel het voor ondernemers helaas heel gewoon is om hun vriendenkring uit te zien dunnen, kan ik vol trots vertellen dat de mijne nog altijd rock solid is. Overbodig volk was er schijnbaar toch al nooit.

En mijn vriendjes zijn de shit. Eerlijk waar! Hier ga ik beslist nog een apart betoog aan wijden met uiteraard een overkill aan hilarische verhalen, want nie-mand is de Sunshine-dans ontsprongen… Hoe vaak mijn vrienden mijn vege lijf inmiddels hebben gered is niet op handen, voeten en neusharen te tellen! En ze komen ook altijd op het juiste moment binnenzeilen (lees = als de afwasstapel op z’n hoogtepunt is of als wij op een onverwachts drukke dag woest handen tekort komen). Dus ben ik weer een keer onder de levenden, pak ik de auto, trein of fiets of kruip ik desnoods naar iemand toe voor een goede portie blablabla, muziek en kilo’s M&M’s. Al moet ik voor een uur naar de andere kant van het land.

Kickstarters requierd 

Een goed begin is het halve werk en een goed begin van de dag is voor mij altijd een goed ontbijt. Geen crackertjes met koffie, maar bij voorkeur een stevige, warme hap. Ja, ik ben al heel lang een enorme voorstander van warm ontbijten, al helemaal sinds ik in Azië en Zuid-Amerika soepen, rijstschotels en noodles al in de vroege uurtjes heb verorberd. Thuis ben ik mens van de praktische inslag. Wat ik vandaag voor avondeten heb, eet ik de volgende dag meestal als opstarthap. Lekker makkelijk en altijd lekker.

Soms maak ik wel speciaal ontbijtsoep voor waar ik iedere ochtend dan een kommetje van neem of bak ik on the fly een lekker omeletje met wat ik al dan niet in of om mijn koelkast nog heb liggen. Op de vrije dagen pak ik uit met hele ontbijtschotels (en meteen extra voor de dagen erna!). En is het thuis arme troef, dan smeer ik toch een bammetje of jat ik een bammetje op de zaak (want daar hebben we echt het lekkerste brood e-ver). Voor het ontbijt neem ik als het al half kan ook  echt even de tijd. De dagen zijn al hectisch zat dus even rustig kauwen op wat een ferme trap onder je achterste gedurende de dag gaat zijn is wel zo fijn. Een goed ontbijt zet mij weer stevig in het zadel en er is werkelijk niets dat ik ’s ochtends niet zou kunnen eten. Soms is het leven easy peasy!


Lunchroom Sunshine is geboren uit onze passie voor reizen, lekker eten en een leven vol kleur en avontuur. Onze reiservaringen en culinaire avonturen bundelen wij nu op eigen wijze in onze vrolijke lunchroom en winkel, waar ieder bezoek een mini-vakantie wordt!